سازمان همکاری شانگهای نمادی از زنجیره همگرایی منطقه‌ای در آسیا به شمار می‌رود که به‌واسطه موقعیت اقتصادی و یا اجتماعی کشورهای عضو و همچنین پوشش جغرافیایی این گروه در سطح جهان قابل توجه است.از سویی تفاوت‌های عدیده در زیرساخت‌های اقتصادی کشورهای عضو و سطح درآمدی آن‌ها بررسی شاخص تاب‌آوری در گروه شانگهای بسیار حائز اهمیت است.در واقع شاخص تاب‌آوری به دنبال ارزیابی قابلیت سازگاری اقتصادی یک کشور و یا گروهی از کشورها در مقابل شوک‌های ایجادشده و نهایتاً پتانسیل بازگشت به سطح تعادلی مطلوب است،لذا بررسی سطح تاب‌آوری در گروه شانگهای می‌تواند دورنما و آینده این سازمان را با وضوح بیشتری نشان دهد.در این پژوهش از روش اقتصادسنجی پانل فضایی در دوره زمانی 2019-2013 استفاده شده است.لذا دو معادله بررسی و مدل SEM با روش اثرات تصادفی پذیرفته شده است و نتایج نشان می‌دهد که متغیرهای حجم تجارت و نوآوری بر سرانه تولید ناخالص داخلی، تأثیر مثبت و معناداری دارند.

جامعه ایران در دهه های اخیر در جریان تحولات فرهنگی و اجتماعی وسیعی قرار گرفته است. این تحولات به ویژه در حوزه تغییر گروه مرجع جوانان مشهود بوده است. در این مقاله تلاش شده است به نقش گروه مرجع در میان جوانان بپردازیم. پس از بررسی این مفهوم، به ابعاد چندگانه گروه های مرجع اشاره شده است. ریشه های مطالعاتی این مفهوم در جامعه شناسی به آثار مرتون، کیت، استوفر و مید برمی گردد و پس از آن بسیاری از جامعه شناسان، نظیر شفرز و رابرتسون نظریه گروه مرجع را بررسی کرده اند. گروه های مرجع با توجه به تحقیقات و کتاب های آن، در سه وجه طبقه بندی شده است: گروه مرجع خودی و غیرخودی، گروه مرجع از نظر اقشار و گروه های اجتماعی و گروه مرجع عضو و غیر عضو. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش و از طریق پرس و جو در دو منطقه 3 و 17 شهر تهران و با یک نمونه 398 نفری اجرا شده است. روش های آماری مورد استفاده، توزیع فراوانی، شاخص تمرکز و تشتت، تحلیل عاملی و آزمون F بوده است. یافته ها نشان می دهد میزان گرایش به گروه غیرخودی در میان جوانان تا حدی وجود دارد. همچنین تاثیرگذارترین گروه ها در زمینه دنبال کردن آرزوها و اهداف به ترتیب اعضای خانواده و دوستان نزدیک و کمترین به ترتیب هنرمندان، ورزشکاران و روحانیون بوده اند.

تاثیر نهادها در کاهش هزینه های مبادله و نااطمینانی و ریسک، موجب شد از دهه 90 میلادی به بعد توجه به نهادها در تاثیرگذاری بر دیگر متغیرها از جمله رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری، تورم و نابرابری و غیره مورد توجه محققان قرار گیرد. در همین راستا بررسی عوامل موثر بر نهادها نیز از اهمیت خاصی برخوردار است که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. از جمله متغیرهای اثرگذار بر نهادها، می توان توسعه را نام برد. در این مطالعه تاثیر توسعه بر نهادها (که توسط شاخص حکمرانی نشان داده می شود) برای کشورهای اسلامی عضو گروه D8 طی دوره 1996-2014، با استفاده از روش خودرگرسیون برداری بررسی شده است. نتایج مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت و معنی دار توسعه بر نهادها است. همچنین متغیرهای سرمایه انسانی و وفور منابع طبیعی نیز به ترتیب تاثیر مثبت و معنی دار و منفی و معنی دار بر نهادها دارند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بهبود رشد اقتصادی و بررسی عوامل موثر بر رشد اقتصادی یکی از دغدغه های اصلی اقتصاددانان در هر برهه زمانی، به ویژه در دهه های اخیر بوده است. امروزه بهبود روابط بین انسان ها و کاهش احتمال بروز اختلافات در روابط انسانی مورد توجه اقتصاددانان نهادگرا قرار گرفته است. نهادها با ایجاد یک ساختار باثبات در روابط انسانها منجر به کاهش نااطمینانی بازار، کاهش هزینه های مبادلات و معاملات تجاری و افزایش رقابت در بازار می شوند. تحقیق حاضر در قالب مدل های رشد درونزا و با تاکید بر نقش عوامل نهادی بر رشد صورت می گیرد. بر اساس نتایج تخمین طی دوره زمانی 2009-1995 برای کشورهای عضو گروه D8 می توان بیان داشت که این کشورها از سازوکار درونزای فعالیت های تحقیق و توسعه داخلی برخوردار نیستند. سرریز تحقیق و توسعه خارجی تاثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی کشورهای مورد مطالعه دارد. اثرات متقابل عوامل نهادی نظیر بهبود محیط کسب و کار، بهبود کیفیت آموزش و رعایت حق ثبت اختراع با سرریز تحقیق و توسعه خارجی بر رشد اقتصادی کشورهای عضو گروه D8 تاثیر مثبت و معناداری دارد.

نظریه های جدید تجارت بین الملل، صادرات را تابعی از متغیرهای قیمتی شامل نرخ ارز، نرخ تورم و متغیر غیر قیمتی شامل هزینه های تحقیق و توسعه، سرمایه انسانی و متغیرهای نهادی می دانند. اخیرا بهبود روابط بین انسانها و کاهش احتمال بروز اختلافات در روابط انسانی مورد توجه اقتصاددانان نهادگرا قرار گرفته است، زیرا نهادها با ایجاد یک ساختار باثبات در روابط بشری منجر به کاهش نااطمینانی بازار، کاهش هزینه های مبادلات و معاملات تجاری، افزایش رقابت در بازار و افزایش صادرات می شوند. هدف تحقیق حاضر نیز بررسی تاثیر عوامل نهادی بر صادرات غیرنفتی کشورهای عضو گروه D8 با استفاده از روش های اقتصادسنجی پانل دیتا، برای دوره زمانی 2007-1995 است. نتایج بیانگر آن است که کشور های عضو گروه D8 همانند سایر کشورها از سازوکار درونزای صادرات غیرنفتی، سرمایه انسانی و انباشت تحقیق و توسعه برخوردار می باشند. همچنین عوامل نهادی نظیر؛ رعایت حق ثبت اختراع، محیط کسب و کار، منشا قانونی و کیفیت آموزش در افزایش اثرگذاری عوامل غیرقیمتی نظیر؛ انباشت تحقیق و توسعه داخلی و انباشت تحقیق و توسعه خارجی و سرمایه انسانی بر صادرات غیرنفتی کشورهای عضو گروه D8 موثر است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فن آوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد اقتصادی کشوهای عضو گروه D8 است. روش به کار برده شده در پژوهش، از نوع علی-تحلیلی بوده و هدف پژوهش؛ کاربردی می باشد. هم چنین، آمار و اطلاعات مربوط به متغیرهای به کاربرده شده در پژوهش از لوح فشرده ی WDI2015 استخراج شده است. ابزار اقتصادسنجی مورد استفاده در پژوهش نیز نرم افزار Eviews و روش اقتصادسنجی به کار برده شده در پژوهش، روش پنل دیتا بوده و دامنه ی زمانی پژوهش فاصله ی زمانی سال 2008 تا 2014 و قلمرو مکانی پژوهش نیز کشورهای عضو گروه D8 (شامل کشورهای ایران، اندونزی، بنگلادش، ترکیه، پاکستان، مالزی، مصر و نیجریه) است. بر اساس یافته های پژوهش، اثرگذاری ضرایب متغیرها بر اساس مبانی نظری مورد انتظار و از نظر آماری نیز معنی دار بوده و فن آوری اطلاعات و ارتباطات تاثیر مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی این کشورها دارد.

در مقاله حاضر برخی عوامل مهم تعیین کننده توسعه تجارت شناسایی گردیده و سپس به بررسی آثار آن ها بر افزایش تجارت گروه دی هشت پرداخته شده است. یافته ها حاکی از نقش موثر درآمد سرانه بالا و توسعه مالی کشورها بر گسترش تجارت آن ها است. از این رو پیشنهاد گردید که برای توسعه تجارت لازم است هر دو بخش واقعی و مالی اقتصاد مورد توجه قرار گیرد. به علاوه یافته های دیگر مقاله نشان داده است که اندازه بازارها بر توسعه تجارت اثر معکوس داشته و بیانگر بالا بودن هزینه خودکفایی در کشورهای با بازار کوچکتر در مقایسه با کشورهای دارای بازار بزرگتر است. بنابراین در ادامه توصیه گردید به منظور ارتقا و توسعه بیشتر تجارت اعضا گروه دی هشت چند کشور دارای درآمدهای سرانه و توسعه مالی بالاتر و به طور نسبی برخوردار از اندازه بازار کوچکتر نیز به اعضای این گروه افزوده گردد.

تبیین ارتباط متقابل بین جهانی شدن و توزیع درآمد از موضوعات چالش برانگیز در عرصه اقتصاد می باشد و بررسی و ارزیابی اثرات توزیعی منافع جهانی شدن به ویژه در کشورهای در حال توسعه لازم و ضروری می باشد. لذا در تحقیق حاضر، تاثیر جهانی شدن بر توزیع درآمد در کشورهای عضو گروه دی هشت را مورد مطالعه قرار داده ایم. شاخص باز بودن تجاری به عنوان شاخص جهانی شدن و ضریب جینی به عنوان شاخص توزیع درآمد در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته اند. با بهره گیری از آخرین آمار موجود برای کشورهای عضو گروه دی هشت و نیز با استفاده از روش داده های پانل طی دوره 1995-2004 به آزمون تجربی ادبیات موضوع پرداخته شده است. با توجه به یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که آزادسازی تجاری طی دوره مورد بررسی منجر به بهبود توزیع درآمد و کاهش نابرابری در کشورهای مورد نظر شده است.